Şehircilik ilkeleri, şehirlerin planlanması ve geliştirilmesi sürecinde dikkate alınan temel prensipleri ifade eder. Bu ilkeler, sağlıklı, yaşanabilir ve sürdürülebilir şehirler oluşturmak için rehber niteliğindedir. Planlama sürecinde uymaya özen gösterdiğimiz şehircilik ilkeleri:

• Sürdürülebilirlik: Şehirlerin doğal kaynakları koruyarak gelişmesi, çevre dostu yapılaşmayı destekler. Enerji verimliliği, su tasarrufu, atık yönetimi gibi çevresel etkileri azaltan unsurları içerir. Ekosisteme zarar vermeden şehirleşme hedeflenir.

• Yaşanılabilirlik: Şehirlerin, sakinlerine iyi bir yaşam kalitesi sunması için tasarlanması anlamına gelir. Sosyal alanlar, ulaşım kolaylığı, güvenli çevreler ve temiz hava bu ilkenin ana unsurlarıdır.

• İnsan Odaklılık: İnsanların rahat hareket edebileceği, sosyal etkileşimi teşvik eden alanlar oluşturulmasını amaçlar. Yaya dostu yollar, bisiklet yolları, sosyal etkinlik alanları gibi unsurlar bu ilkeyi destekler.

• Ulaşılabilirlik: Toplu taşımanın kolay ve yaygın olması, trafik sıkışıklığını azaltarak ulaşımı kolaylaştırır. Aynı zamanda engelli bireylerin de erişimini sağlamak için kamusal alanlarda engelli dostu düzenlemeler yapılır.

• Denge ve Uyum: Şehirlerde konut, ticaret, sanayi, yeşil alanlar gibi işlevlerin dengeli bir şekilde dağıtılması, dengeli şehirleşmenin temelidir. Bu, bir alanda aşırı yoğunluk olmadan, farklı bölgeler arasında uyum sağlanmasını hedefler.

• Doğal ve Kültürel Değerlerin Korunması: Tarihi yapılar, doğal güzellikler ve kültürel mirasın korunması esastır. Şehirlerde bu değerlere zarar vermeden yapılaşma planları geliştirilir ve var olan tarihi dokunun devamlılığı sağlanır.

• Karma Kullanım: Farklı işlevlerin (konut, ticaret, sosyal alanlar) bir arada bulunmasını teşvik eder. Bu ilke, insanların tüm ihtiyaçlarını yakın çevrede karşılayabilmesini sağlar ve ulaşım ihtiyacını azaltır.

• Esneklik: Şehirlerin değişen koşullara uyum sağlayacak biçimde tasarlanmasıdır. Örneğin, teknoloji, demografi veya yaşam tarzlarındaki değişimlere uygun bir yapı sunulması amaçlanır. Bu, şehirlerin uzun vadeli dayanıklılığını artırır.

• Toplumsal Katılım: Şehir planlaması sürecinde halkın görüş ve ihtiyaçlarının dikkate alınmasını ifade eder. Halkın şehirle ilgili karar süreçlerine katılımı teşvik edilir ve şehirdeki projeler hakkında bilgi sahibi olmaları sağlanır.

• Rasyonellik: Bu süreç içerisinde en uygun çözümlerin en az kaynak kullanılarak, en verimli şekilde üretilmesini ifade eder.

• Altyapı ve Mevcut Alan Dokusuna Uygunluk: Mevcut verilerin üzerine hazırlanan planlarda, eğer bir sakınca oluşturmuyorsa mümkün olduğunca planlama altyapıya fiziksel ve sayısal veri olarak uyumlu olmalıdır.